Dzień wolny w pracy, dzień wolny w szkole, przedszkolu i żłobku i wspólne Bieszczady.
Niespełna trzyletnia dziewczynka, która zasypia w nosidle, chłopiec, którego już na parkingu zaczęły boleć nogi i o dziwo pełna zapachu Hania, która jeszcze w domu wcale nie miała ochoty na wspólny wyjazd :)
No ale spojrzeliśmy w błękitne niebo i ruszyliśmy. Najpierw piaszczystą drogą a później kamienistą górską ścieżką. Było cicho, ciepło i pusto. Gdzie nie gdzie płynął strumyczek roztapiającego się śniegu a my szliśmy radośnie podziwiając budzącą się do życia przyrodę. Po zimie, na wiosnę wszystko pięknie ożywia i napaja nadzieją.
Droga mija nam dość szybko. Chwilę później siedzimy przy Chatce Puchatka na Połoninie Wetlińskiej, wystawiam twarz do słońca i obserwuje zachwyt dzieci, że to już.
Czas na chwile wytchnienia. Zmęczone ale szczęśliwe dzieci. Zamyślona, zasłuchana w szum wiatru patrzyłam na nasze dzieci, których uśmiech i rumiane twarze wynagradzają wszystko.
Czas na piknik. Czas na kanapki, naleśniki, czekoladę i gorącą herbatę z termosu, która w takich miejscach smakuje szczególnie.
Lepszego miejsca na piknik nie mogliśmy sobie wymarzyć i na szczęście takie widoki mamy na wyciągnięcie ręki.
Także do następnego powrotu!
