26 czerwca 2017

I mnie się zdarza...

zapomnieć o tym co ważne, że tak niewiele nam potrzeba do szczęścia. Zdarza mi się zapomnieć, że przecież wszystko mam a nawet więcej, że zdrowie w rodzinie, cztery kąty, choć zagracone to ciepłe, przytulne, że często pachnie ciastem, chlebem, że rano słychać tupot małych stópek. Że telefon dzwoni i głos ciepły po drugiej stronie pyta co słychać. Zdarza mi się zapomnieć, że Biszkopt taki wymarzony z dzieciństwa leży i chrapie głośno, a mogło by go wcale nie być. Wciąż gnamy za nowym, lepszym, szukamy nie wiadomo czego i na co. A wystarczy się zatrzymać na chwilę, spojrzeć na błękitne niebo, na zielone drzewa na ulotne chwile z dziećmi. Być wdzięcznym za to co się ma tu i teraz. Za miłość co mamy obok siebie, taką na całe życie, za rodzinę i za spokój. 






















Brak komentarzy:

Prześlij komentarz